بهترین سن برای اولین ویزیت ارتودنسی چه سنی است؟
طبق توصیه انجمن ارتودنسی آمریکا بهترین سن برای اولین معاینه ارتودنسی سن ۷ سالگی است. البته این توصیه به معنای لزوم شروع درمان ارتودنسی در این سن نمی باشد بلکه در این سن با توجه به رویش تعدادی از دندان های دائمی و شکل گرفتن روابط بین فکی امکان تشخیص مشکلات رشدی فک وجود دارد و لذا میتوان با تشخیص مشکل بیمار ، سن مناسب برای شروع درمان را تخمین زد بدین ترتیب بیمار در زمان مناسب و با آگاهی کامل برای درمان ارتودنسی مراجعه خواهد کرد و نگرانی از بابت دیر شدن درمان ارتودنسی نخواهد داشت.

بهترین سن درمان مشکلات دندانی و فکی مختلف چه سنی است؟

• در بیمارانی که مشکل عقب بودن فک پایین را دارند بهترین سن درمان حدود ۱۰ تا ۱۲ سالگی یعنی قبل از بلوغ جنسی می باشد
• در بیمارانی که مشکل جلو بودن فک پایین یا عقب بودن فک بالا را دارند بهترین سن درمان حدود ۷ تا ۸ سالگی می باشد
• در بیمارانی که مشکل رشدی فک نداشته و صرفا مشکل بهم ریختگی دندان ها را دارند بهترین سن درمان حدود ۱۲ تا ۱۳ سالگی است یعنی بعد از افتادن تمام دندان های شیری و رویش تمام دندان های دائمی
• در بیمارانی که مشکلات رشدی شدید فکی داشته و نیازبه جراحی فک دارند بهترین سن ارتودنسی بعد از سن ۱۸ سالگی می باشد

آیا نصب براکت های ارتودنسی دردناک است؟
بسیاری از بیماران ارتودنسی در اولین جلسه درمان که قرار است نصب براکت ها برایشان انجام شود به دلیل عدم آگاهی از اعمالی که قرار است برایشان انجام شود بسیار نگران هستند. خبر خوب در این رابطه این است که در این جلسه درمان شما هیچگونه تزریق بی حسی یا پروسه های دردناک دیگری را تجربه نخواهید کرد و جایگذاری براکت ها بر روی دندان های شما با چسب های مخصوص ارتودنسی( کامپوزیت) به راحتی و بدون درد و ناراحتی برای شما انجام می شود.

با بیرون زدگی انتهای سیم های ارتودنسی چه کنیم؟
در بیماران ارتودنسی مخصوصا در جلسات ابتدایی درمان بسیار رایج است که بیمار در ناحیه انتهای سیم ها احساس ناراحتی کند و سیم ها بلند و آزار دهنده به نظر برسند

علت بیرون زدن سیم میتواند به خاطر حرکت دندان ها باشد که علامت خوبی است زیرا نشان دهنده پیشرفت درمان است. گاهی اوقات نیز علت بیرون زدن سیم، مهاجرت سیم داخل براکت ها است که در این حالت سیم از یک سمت بیرون زده و در سمت دیگر از آخرین براکت خارج می شود.

به هرحال در درجه اول بهتر است سیم را بعد ازپایان هر جلسه بررسی کنید تا در خانه مشکلی  برای شما ایجاد نکند! اگر هم مشکلی پیش آمد بهتر است به ارتودنتیست یا دستیار او اجازه دهید مشکل را بررسی و درصورت نیاز حل کنند.

اما در شرایطی که دسترسی به پرسنل مطب وجود ندارد راه حل چیست؟
۱- بهتر است با کمک یک پاک کن سیم را به سمت جلو هل دهید یا به داخل خم کنید .
۲- راه دیگر این است که روی سیم مقداری موم ارتودنسی و اگر موجود نبود مقداری آدامس جویده شده قرار دهید.
۳- انتهای سیم را با ناخنگیر استریل شده در آب جوش بچینید که این روش در سیم های نازک تر که در اوایل درمان در دهان شما هستند مفید است.
۴- در سیم های ضخیم تر که در مراحل پایانی درمان برای شما استفاده می شوند و با ناخن گیر بریده نمی شوند می توانید از سیم چین های ظریفی که در ابزار فروشی ها یافت میشود استفاده کنید و انتهای سیم را کوتاه کنید.

موم یا وکس ارتودنسی چیست؟
اگر شما براکت ارتودنسی دارید متوجه شده‌اید که آنها به قسمت داخلی گونه‌ها یا لب‌ها ساییده می‌شوند. به دلیل این ساییدگی، زخم‌های درون دهان شما ممکن است زیاد شوند بخصوص در روزها و هفته‌های اولی که این براکت‌ها را نصب کرده‌اید. بهترین راه درمان این مشکل استفاده از مقدار کمی موم ارتودنسی روی این براکت‌ها است
روش استفاده از موم های ارتودنسی:
دندان هایتان را خوب مسواک بزنید
براکت‌ها را با یک دستمال خشک کنید زیرا موم به محل‌های خشک مدت طولانی‌تری می‌چسبد
به مدت ۲۰ ثانیه دستان خود را با آب و صابون بشویید و سپس کاملا خشک کنید. شما نباید هیچ آلودگی را به دهانتان وارد کنید بخصوص وقتی بریدگی یا جراحتی دارد
مقدار کمی از موم را از جعبه درآورید و آن را میان انگشتانتان بغلتانید تا توپ کوچکی درست شود. موم را حداقل ۵ ثانیه بغلتانید. گرمی انگشتانتان آن را نرم و استفاده از آن را آسان می‌کند
وقتی موم را روی براکت‌ها بکار بردید دهان شما بسرعت خودش را بهبود می‌بخشد. موم مانع از تحریک مجدد مخاط دهان می‌شود و این امر سبب می‌شود تا به مرور زمان دهان خودش زخم‌ها و جراحات را ترمیم کند
همچنانکه به براکت‌ها عادت می‌کنید، متوجه می‌شود که کمتر و کمتر مخاط دهان را تحریک می‌کنند و اغلب دیگر نیاز به استفاده از موم نیست
موم را روزی ۲ بار یا هر وقت که افتاد عوض کنید

چگونه از شکستن براکت ها جلوگیری کنیم؟

• از آدامس، شکلات کش دار، گز، سوهان، ته دیگ، نان ساندویچی استفاده نفرمائید.
• غذا و میوه را به قطعات کوچک قسمت کرده و آنها را روی دندان های عقب قرار دهید.
• از گاز زدن غذا و میوه، پیتزا، ساندویچ، نان خشک یا تست شده، سیب، خیار، بلال، توسط دندان های جلو خودداری فرمائید.
• ابتدا هسته میوه های هسته دار مثل ( هلو، آلوزرد، گوجه سبز، خرما، زیتون ) را درآورده سپس خود میوه را به قطعات کوچک قسمت کرده و از دندانهای عقب برای جویدن استفاده فرمائید.
• برای استفاده از آجیل ( پسته، بادام، فندق، گردو و تخمه ) پوست آنها را خارج کرده و مغز آن را روی دندانهای عقب قرار دهید.
• دقت کنید تا در داخل غذا،استخوان جوجه یا مرغ، نان خشک یا گوشت سفت نباشد.
• از قرار دادن مداد ، خودکار و اسباب بازی به داخل دهان خودداری فرمائید.

شکستن براکت به چه معناسا و چه عواقبی دارد؟

در طول درمان ارتودنسی ثابت نباید غذاهایی با قوام سفت و سخت خورده شود زیرا احتمال جدا شدن وسایل ثابت از روی دندان وجود خواهد داشت. در صورتی که وسایل ثابت از روی دندان جدا شوند ، اصطلاحاً گفته می شود بیمار دستگاه ارتودنسی ثابت را شکسته است که می بایست دوباره دستگاه ارتودنسی ثابت را به دندان چسباند. این امر باعث حرکت نابجای دندان می شود و در روند درمان توقف ایجاد می نماید و در بعضی موارد باعث آزردگی مخاط دهان می شود و در صورت تکرار برای مینای دندان نیز مضر است.باید دانست که وسایل ارتودنسی ثابت آنقدر محکم بر روی دندانها چسبانده می شود که به راحتی با غذاهای معمولی کنده نمی شوند.